Pers

Luc Rombaut komt geregeld in de pers met een opiniestuk en is altijd bereikbaar voor een mening omtrent het drugsfenomeen. Hieronder een artikel uit De Standaard. Hier vind je een reeks oudere interviews in verschillende media bij de lancering van zijn boek "Een ongewoon gesprek met sla."

Ook op zijn LinkedIn pagina en ook op Facebook vind je standpunten over alcohol, tabak en andere drugs. Hieronder vind je recente interviews op de radio en in de krant. 

En in deze podcastreeks van "Cannabiskenners" kom je te weten wat ik vind van de legalisering van cannabis.

Onder invloed van alcohol of drugs achter het stuur?

(MNM, 6/11/19)

Bij Planeet De Cock, een programma op MNM, mocht ik uitleggen hoe je kan zien of een vriend(in) drugs heeft gebruikt en wat je dan kan doen. 

Speekseltests op school om drugs op te sporen: kan dat zomaar en is het een goed idee? 

(Radio 1, 26/6/19)

Neen, drugtests op school zijn geen goed idee. Wat is dan wel een goed alternatief om drugsproblemen aan te pakken? Beluister hier het radio interview met mij (even naar beneden scrollen op die pagina).

Je rookt toch ook geen joint waar je kinderen bij zijn?

(Opinie in De Standaard 24/4/18)

Luc Rombaut begrijpt dat een alcoholverbod in een voetbalkantine op weerstand botst. De club had minder drastische maatregelen kunnen nemen om ongezond gedrag in te dammen.

Als drugpreventiewerker in scholen en organisaties krijg ik dagelijks te maken met discussies over alcohol en andere drugs. Laat me twee dingen duidelijk stellen. Alcohol en sport zijn geen goede combinatie. En ik geloof niet dat verbieden de oplossing is.

Sporting Club Vilvoorde bande onlangs alcohol in de voetbalkantine (DS 21 april). Ongetwijfeld goedbedoeld, en al dan niet religieus geïnspireerd. Ik kan begrijpen dat heel wat voetbalvaders en -moeders in eerste instantie een soumission-gevoel kregen. Wie raakt aan het bier van een Belg, raakt aan zijn ziel. Dat is niet bepaald bevorderlijk voor het samenleven. Maar SC Vilvoorde heeft wel een punt. Alcohol drinken na het sporten, is ongezond. Het is slecht voor je conditie, je loopt meer kans op dehydratatie, suikertekort en blessures.

Als je als ouder komt supporteren en tijdens of na de match alcohol drinkt, geef je niet bepaald een gezond voorbeeld aan jongeren. In FC De Kampioenen, een archetypische caféploeg, wordt er gezopen dat het een lieve lust is. De ene tournée générale volgt op de andere en Xavier is kampioen in pinten ad fundum drinken.

Wie raakt aan het bier van een Belg, raakt aan zijn ziel. Maar de voetbalclub heeft wel een punt

Dit, voor een buitenstaander ongetwijfeld aberrante gedrag, vinden wij 'normaal'. Dat is 'onze cultuur'. Maar je zou op zondagochtend toch ook geen joint roken waar je kinderen bij zijn? Er is een tijd om te feesten en er is een tijd om je verantwoordelijkheid op te nemen.

War on alcohol

Maar dat betekent niet dat we alle alcohol in sportclubs moeten verbieden en alle cafés moeten sluiten. De drooglegging van bijna honderd jaar geleden in de VS en de daarop volgende war on alcohol toonden de pijnlijke gevolgen van zo'n verbod: slechte productkwaliteit (met dodelijke gevolgen), meer geweld, sociale problemen en nog meer drugs.

Wat is dan het alternatief? In elk geval niet drugs promoten, zoals we al tientallen jaren doen met alcohol en tot voor kort ook met tabak. Zwart-witdenken, polariseren, oneliners ... daar zijn we goed in, omdat dat zo eenvoudig is. Wie niet met ons is, is tegen ons. 'Drugs, niet met ons', was ooit een politieke slogan. Alsof er partijen zouden bestaan die drugs willen promoten.

Onlangs verscheen er een boeiend rapport van Metaforum (een werkgroep van de KU Leuven), waarin twintig specialisten uit verschillende disciplines hun visie delen over hoe het verder moet met ons falende cannabisbeleid. Een absolute must-read voor elke politicus of beleidsmaker die er op basis van rationele argumenten iets zinnigs over wil vertellen. Debatten over alcohol en andere drugs worden spijtig genoeg nog altijd gevoerd op basis van emoties en morele dogma's (zelfs door historici).

Veel mensen willen ons laten geloven dat we maar twee keuzes hebben als het over drugs gaat: ofwel verbieden (cannabis) ofwel promoten (alcohol). Beide leiden tot ernstige sociale- en gezondheidsproblemen. In het ene geval gaan criminele organisaties de boel runnen, in het andere commerciële bedrijven. Niet bepaald de beste manier om controle te krijgen over een ­ongezonde, maar wel fundamenteel menselijke behoefte om zichzelf af en toe te benevelen.

Geen anti-alcohol-fanatiekeling

Wat had het bestuur van die, overigens prima, voetbalploeg, beter kunnen doen? Tussen een verbod en promotie is er een zee van andere mogelijkheden om ongezond gedrag in te dammen. Enkele voorbeelden: geen alcohol voor of na een bepaald uur schenken, het aanbod sterk inperken, alle alcoholreclame en promotie uit de kantine verwijderen, de Europese minimumleeftijd hanteren (18 in plaats van 16 jaar), alcohol buiten de kantine verbieden, de prijzen optrekken, infosessies organiseren over de impact van alcohol op sportprestaties en duidelijk communiceren over het alcoholbeleid. Ik zou alle sportclubs willen aan­raden om te overwegen of ze die maatregelen willen toepassen.

Voor u mij wegzet als een anti-alcohol-fanatiekeling: ook ik hou van bier en vind dat we moeten genieten van het leven. Wanneer ik met jongeren discussieer over de zin of onzin van de legalisering van cannabis, dan krijg ik steevast als reactie dat het juist het verbod is dat hen aanzet om te experimenteren. Voor u mij wegzet als een pro-cannabis-fanatiekeling: ik ben niet voor of tegen drugs. Drugs zijn van alle tijden en alle culturen. Het is de taak van de overheid (en ook van lokale sportclubs) om het goede voorbeeld te geven, maar zonder met het vingertje te zwaaien.